Człowiek-legenda. Kopalnia wiedzy (teoretycznej i praktycznej) na temat kyudo w różnych odmianach. Wywodził się ze szkoły Heki (ma najwyższy stopień). Później jednak związał się z Honda-ryū, gdzie pełni funkcje shihana (stopień menkyo kaiden w 2010 z rąk Soke Honda Toshimasa). Jego związki z Europą zaczęły się dzięki Jacques’owi Normand (twórcy kyudo we Francji). Nadal aktywny jako nauczyciel (nawet poprzez Skype!), podtrzymuje tradycję starych kyudojo.
Urodził się 18 listopada 1928 r. Zaczął ćwiczyć kyudo pod kierunkiem ojca, Tokudy Kanezo, który sam był depozytariuszem tradycji Heki-ryū. W 1957 r. wstąpił do szkoły Heki-ryū Insai-ha, gdzie został uczniem senseia Urayama Rikizō. Swój pierwszy dan uzyskał w sierpniu 1962 roku. Jego umiejętności techniczne, wiedza i cechy duchowe zostały docenione i w tym samym roku został wyznaczonym następcą wielkiego mistrza Matsui Masakichi (później 10 dan hanshi) z dojo Shizuoka Sengen. W czerwcu 1966 r. uzyskał swój 5 dan, a rok później został technicznym i duchowym spadkobiercą senseia Urayamy. Po otrzymaniu stopnia renshi i nadaniu medalu honorowego przez ZNKR w 1970 roku, zaczął uczyć kyudo w kilku szkołach średnich w regionach Gifu i Shizuoka. W 1982 roku otrzymał 6 dan, a rok później wstąpił do tokufūkai za radą senseia Sāitō Kōtarō (斉藤孝太郎), którego uważa za swojego głównego nauczyciela i Mistrza. Stopień kyōshi został mu przyznany w maju 1985 r. W 1986 roku uzyskał 7 dan. W 2000 r., po rekomendacji senseia Sāitō, został członkiem Seikyūkai (oddziału Honta-ryū).